به گزارش مشرق، گروهک تروریستی پژاک(شاخه ایرانی پ. ک.ک) در جدیدترین موضع خود پس از خبر انحلال پ. ک.ک، اعلام کرد که نه خود را منحل می‌کند و نه سلاح‌هایش را زمین می‌گذارد، اما از فراخوان عبدالله اوجالان، رهبر فکری این حزب، برای حل دموکراتیک مسئله کُرد در ترکیه و منطقه حمایت می‌کند.

امیر کریمی(مزدک) سرکرده پژاک در گفت‌وگویی گفته است که ما نه خود را منحل می‌کنیم و نه سلاح را زمین می‌گذاریم. این تصمیم با شفافیت کامل اعلام می‌شود تا همه پاسخ روشنی دریافت کنند!

گفتنی است عبدالله اوجالان، رئیس زندانی گروهک تروریستی پ. ک.ک، ۲۷ فوریه سال جاری میلادی در بیانیه‌ای از هوادارانش خواست که پس از بیش از ۴۰ سال جنگ با دولت ترکیه، سلاح‌های خود را زمین بگذارند و پ. ک.ک را منحل کنند.

اعلام انحلال پ. ک.ک در شرایطی صورت می‌گیرد که نه‌تنها مسئولیت حقوقی و کیفری جنایات گذشته پذیرفته نشده، بلکه هنوز هم ساختار فرماندهی و کنترلی گروه فعال است.

تحلیل این تشکیلات تروریستی حکایت از آن دارد که افراد کلیدی همچنان در رأس تشکیلاتی موسوم به «ک. ج.ک» (کنگره جوامع کردستان) حضور دارند؛ تشکیلاتی که زیرمجموعه‌های آن نظیر پژاک، پ. ی.د، ق. س.د و دیگر عناوین پوششی، به‌طور مستقیم دستورات خود را از آن دریافت می‌کنند.

اما سوال مهم در این روزها آن است که تکلیف گروهک پژاک چه خواهد شد؟ آیا منحل می‌شود یا صدای تجزیه پ. ک.ک و اختلاف میان شاخه ایرانی و راس هرم آن به گوش خواهد رسید؟

با توجه به اظهارات سرکرده تروریست‌ها، اکنون می‌توان گفت پژاک از دستور پ. ک.ک پیروی نخواهد کرد و خلع سلاح نخواهد شد. کریمی تأکید کرده که گروهک پژاک از فراخوان اوجالان برای حل دموکراتیک مسئله کرد در ترکیه حمایت می‌کند اما تن به خلع سلاح نخواهد داد.

نکته مبهم دیگر در سخنان متناقض کریمی، تاکید بر «حفظ توان نظامی» است؛ در حالی که پژاک در فهرست گروه‌های «تروریستی» ترکیه نیز قرار دارد و همگان اعتقاد دارند که رویکرد مسلحانه پ. ک.ک، هرگز به حل مساله کردی کمک نکرده، مشخص نیست کریمی در مورد توان نظامی، چگونه فکر می‌کند؟

اگر پ. ک.ک خلع سلاح شود چرا باید شاخه ایرانی آن خود از دستورات سرپیچی کند؟ و سوال مهمتر آن‌که اصولا پژاک چه توان نظامی دارد، آیا چند صد عضو بی‌انگیزه و کودک‌سرباز و چند صد اسلحه سبک، توان نظامی هستند؟