سرویس دفاع و امنیت مشرق _ نبرد ۵ روزه بین هند و پاکستان (۷ تا ۱۱ ماه می ۲۰۲۵ میلادی) سنگین ترین درگیری میان دو کشور پس از حوادث سال ۲۰۱۹ بود.

در این نبرد که بخش اعظم آن در آسمان رخ داد هر دو طرف طیف گسترده ای از تسلیحات مدرن ساخت کشورهای مختلف خارجی را مورد استفاده قرار دادند؛ در این میان شاید ضعیف ترین عملکرد در میدان نبرد که به نوعی موجب شکست سنگین هند در نبرد هوایی نیز شد متعلق به تسلیحات خریداری شده از رژیم صهیونیستی بود که عملکردی بسیار نا امید کننده برای هند به ثبت رساندند.

شکست آواکس اسرائیلی ارتش هند در برابر نسخه سوئدی پاکستان

در حوزه هواپیماهای هشدار زودهنگام هوابرد ( آواکس ) ارتش هند سه فروند ایلیوشین ۷۶ مجهز به سامانه راداری فالکن ساخت مجموعه ELTA رژیم صهیونیستی و ۳ فروند نمونه ساخت داخل در اختیار داشت و در سمت مقابل ۹ فروند هواپیمای آواکس Erieye موسوم به ساب۲۰۰۰ ساخت سوئد در خدمت نیروی هوایی پاکستان قرار داشتند.

سامانه راداری فالکون با کد EL/W-۲۰۹۰ از سامانه راداری آرایه فازی فعال بهره می برد که سه عدد روی سه فروند هواپیمای ترابری ایلوشین ۷۶ ساخت روسیه نصب شده و در اسکادران ۵۰ نیروی هوایی هند خدمت می کنند؛ سازنده صهیونیست ادعا می‌کرد این سامانه با برد کشف ۴۰۰ کیلومتر و پوشش ۳۶۰ درجه یکی از پیشرفته ترین مدل‌ها در کلاس خود در جهان است ولی خروجی آنها در نیروی هوایی هند چه در سال ۲۰۱۹ و چه درگیری اخیر چیز جز یک بازنده مطلق نبوده است.

در حالی که استقرار آواکس سوئدی در فاصله ۳۰۰ کیلومتری مرز، موجب کشف سریع دسته پروازی نیروی هوایی هند و اجرای کمین موفق توسط رهگیری های پاکستانی شد، در سوی مقابل آواکس های اسرائیلی ارتش هند نتوانستند جنگنده های رافال و سوخو۳۰ این کشور را از گیر افتادن در مخمصه رهایی بدهند و ۵ فروند جنگنده هندی بدون اینکه فرصت واکنشی داشته باشند شکار ترکیب جنگنده های چینی و آواکس سوئدی نیروی هوایی پاکستان شدند.

رزم هوا به هوا؛ چنگال‌های اژدهای چینی، اسرائیل و فرانسه را از دور خارج کرد

در حالی که این طرف هندی بود که طرح عملیات هجومی غافلگیرانه را اجرا کرده بود، پاسخ طوفانی نیروی هوایی پاکستان در شب اول درگیری‌ها و سرنگون کردن جنگندهای میراژ۲۰۰۰ ،سوخو ۳۰ و البته شاه مهره گران قیمت هندی‌ها یعنی رافال موجب حیرت کارشناسان نظامی در سراسر جهان شد.

هندی ها بعد از درگیری سال ۲۰۱۹ میلادی اعلام کردند که برد موشک های هدایت راداری فعال R۷۷ ساخت روسیه نصب شده روی جنگنده های سوخو۳۰ آنها کمتر از موشک های آمرام آمریکایی نصب شده روی اف۱۶ پاکستانی است و این مسئله باعث شده که آنها توان شلیک نخست در برابر رقیب را نداشته باشند اما آنها مدعی بودند سامانه‌های جنگال ساخت رژیم صهیونیستی که روی سوخو۳۰ نصب شده بود باعث منحرف کردن موشک‌های آمریکایی در لحظه آخر شده است (در سال ۲۰۱۹ تنها یک فروند میگ۲۱ هندی توسط جنگنده JF-۱۷ پاکستانی سرنگون شد).

هندی‌ها برای حل این مشکل برنامه وسیع و گران قیمتی را آغاز کردند؛ بخشی از این برنامه مسلح کردن جنگنده های سوخو۳۰ خود به موشک‌های هوا به هوا I-Derby ER ساخت رژیم صهیونیستی با بردی بیش از ۱۱۰ کیلومتر بود.

همچنین آنها اقدام به خرید جنگنده‌های رافال فرانسوی مجهز به موشک‌های هوا به هوا متئور کردند که این موشک نیز به عنوان یکی از پیشرفته ترین موشک های هوا به هوای جهان با برد +۳۰۰ کیلومتر شناخته می‌شود.

هر دو این جنگنده ها در کنار میراژ ۲۰۰۰ و میگ ۲۹ هندی یکی پس از دیگری در داخل خاک هند شکار موشک‌های PL ۱۵ چینی شدند و یکی از پیشرفته ترین موشک‌های هوا به هوای ساخت رژیم صهیونیستی نیز نتوانست قفل میدان را به نفع هند باز کند.

این بار دیگر کاری از پادهای جنگ الکترونیک مدل El/M-۸۲۲۲ ساخت شرکت اسرائیلی ELTA نیز برنیامد و بر اساس شنود مکالمات رادیویی میان خلبانان هندی با پایگاه مادر، آنها حتی متوجه نزدیک شدن موشک های رقیب نیز نشده بودند.

امید واهی هند به سامانه پدافندی اسرائیلی

دو موشک هوا به هوا معروف ساخت رژیم صهیونیستی یعنی دربی و پایتون ۵ در قالب سامانه پدافند هوایی زمین پایه اسپایدر از چندین سال قبل در خدمت ارتش هندوستان بودند.

همچنین سامانه پدافندی باراک۸ نیز دیگر پدافند ضد موشکی است که ارتش هند از رژیم صهیونیستی خریداری کرده است.

هندی‌ها امید زیادی داشتند تا دست کم در برابر امواج حملات موشک‌های کروز، بالستیک و پهپادهای انتحاری پاکستانی با استفاده از سامانه های پدافندی اسرائیلی دفاع موفقی انجام بدهند زیرا در سالهای اخیر نیز تبلیغات بسیار سنگینی برای عملکرد این سامانه ها در درگیری های نظامی سرزمین‌های اشغالی انجام شده بود.

اما مشابه با ناکامی ها بزرگ و همیشگی پدافند اسرائیل در برابر گروه‌های مقاومت، در نبرد کشمیر نیز این سامانه ها عملکرد بسیار ضعیفی در برابر حملات موشکی و پهپادی ارتش پاکستان به ثبت رساندند و پرتابه های پاکستانی در حجم قابل توجهی به پایگاه های هوایی در عمق خاک هند اصابت کردند.

به طور کلی نبرد کشمیر را می توان آزمونی بسیار موفق برای تسلیحات ساخت چین و میدانی نا امید کننده برای غول اسلحه سازی اروپا (فرانسه) و رژیم پرادعای صهیونیستی به حساب آورد که نتیجه اعتماد مقامات دهلی نو به آنها، شکست و تحقیر در میدان رزم هوایی و پدافندی بود.