سرویس سیاست مشرق- پس از انتشار بیانیه توهین‌آمیز و ضد امنیتی حمید قره‌حسنلو (درویش گنابادی که مشارکت در قتل شهید عجمیان داشته)، تشکیلات فرقه گنابادیه و رسانه‌های وابسته تاکنون هیچ موضع‌گیری یا اعلام برائتی از این اقدام انجام نداده‌اند.

این در حالی است که پیش‌تر، فرقه در قبال دستگیری و محاکمه قره‌حسنلو و همسرش، با راه‌اندازی کمپین‌های رسانه‌ای و فشار بر دستگاه قضایی، از آنان حمایت کامل کرد.

قابل توجه آن‌که بررسی‌ها نشان می‌دهد فرقه گنابادیه از ماهیت عرفانی فاصله گرفته و به سمت فعالیت‌های سیاسی و قبیله‌گرایی حرکت کرده است.

بخش صوفیه و دراویش، طبق تاریخ تصوف، دراویش سنتی اغلب گرایشی عزلت گرایانه نسبت به امور سیاسی داشته اند. بدین معنا که با اشاره به آفات دنیادوستی و ریاست طلبی از کلیه صحنه های سیاسی گریزان بودند.

پرداختن به این موضوع که دراویش در سیاست دخالت نمی کنند در میان مولفان متصوفه رواج دارد و سیرتکاملی صوفیه گنابادیه از زمان محمدسلطان گنابادی تا زمان علیرضا جذبی با محوریت عدم دخالت در امور سیاسی ادامه دارد، با این وجود شواهد موجود نشان می‌دهد که این فرقه در سال‌های اخیر از مرام خود عبور کرد و در حال تشکیلات سازی است.

شاخه جدید دراویش که در مقابل دراویش سنتی قرار گرفته است و در خارج از کشور مستقر است با بودجه ای که سرویس های جاسوسی می گیرد سعی دارد مدیریت دراویش گنابادی را در دست بگیرد تا در مواقع لازم شروع به خرابکاری و فعالیت های ضد حقوق بشری کند.

عملکرد چند دهه اخیر این گروه، از همراهی با رژیم پهلوی تا عدم حمایت از آرمان‌های انقلاب (مانند دفاع مقدس، راهپیمایی‌های ۲۲ بهمن و مسئله فلسطین) گواه این ادعاست.

لازم به ذکر است که حمایت رسانه‌های معاند(مانند من‌وتو)، صفحات افراد سرشناس فرقه اعم از طیف اپوزیسیون (شبکه افراد جریان آزمایش) و طیف سنتی فرقه (رضا تابنده و مسعود رخشان) همگی از قره‌حسنلو حمایت کرده‌اند، اما پس از بیانیه اخیر او، سکوت اختیار کرده‌اند.

به نظر می‌رسد فرقه گنابادیه نه تنها از مواضع ضد امنیتی قره‌حسنلو برائت نمی‌جوید، بلکه سکوت آن می‌تواند نشانه همراهی ضمنی با اینگونه اقدامات باشد.